සිංහල කවියක් | ගීතයක කොටහක්

බලන් ඉන්න
                   ඒ ඉර
අහන් ඉන්න
                   ඒ හඬ...//

සිතන් ඉන්න
                   ඒ රුව
ඔහුත් ඉන්න විට...

කියන් යන්න
                   ඒ දෙය
දකින්න බැරි විට...//


මගක් යන්න
                  ඒ මඟ
විටක් ඉන්න යන තුරු...

කිසිත් ඔන්න
                  ඒ වර
මුකුත් නොකිය ඉමි මම...//


(C)2010 උදය ශාමේන්ද්‍ර (අලෙක්සැන්දර් පූෂ්කින් නම් වූ ඒ මහා කලාකරුවා වෙනුවෙන්...)

අද උදයේ සිට
ආපසු ගියදා
නැවතී සිටින්න මා එනතුරා,
ඊයේ සිටි තැන
අදද තිබෙන තැන


තෙත්  වූ ඇස් හංඟාගෙන
ඉකිබිඳි
ඔබේ දුක් කඳුළු ලොවටම
හංඟා...


අඳුරු මුල්ලකට
කාමරයේ ඇති
දීප්තියෙන් වැටෙනා එළි
මුහුණු පොතේ...

අකුරු කරයි ඇය
දකින්න හෙටද දිනේ...


සමාවෙන්න යන වදන්
හරි මියුරු
ඇසෙයි දැනුදු මට
නිති එය සවන වැටී

වෙනස් වන්න ගන්නා
තීරණ අපගේ...
දැනී සැඟව යන හිරු
නොදකින ලෝකේ...





පද වැල් : උදය ශාමේන්ද්‍ර

අලුතෙන් යමක් - කරද්දී

සමච්චල් ගොඩක් - මුලදී

උපදෙස් රැසක් - මැදදී

පැසසුම් කෝටියක් - අගදී

කවි පබැඳුම | (C)උදය ශාමේන්ද්‍ර

රවුම්ද නැති
එක පාටක් ඇති
ඇසිරිය හැකි ලෙස මිට මෙලවූ අතකින
පමණට ඉඩ ඇති පපුවේ
සෙනෙහස...

දැනේද මට කිසි
වෙනසක් එය නැති
එනමුදු එය ඔබ
ළඟ රඳවාගෙන් ඇත
කෙලෙසද තව මම
ජීවත් වෙන්නේ
අදට අහිමි වුව
හෙටට ඔබ හිඳින බව සිත නොදනිය...

රවුම්ද නැති...

තරුද සමඟ ඔබ ආකාසේ
කිසිත් නොදත් මම මේ කතරේ
සැරෙන් බලා සිටි හිරු නගරේ
ළඟට ගියේ ඇයි ඔහු පහසේ
ක්ෂයව ගියේ නොසිතන මොහොතේ
අමාවකයි හැමදා අහසේ

රවුම්ද නැති...

කවි පබැඳුම|(C)උදය ශාමේන්ද්‍ර

කියනු බැරි හදවත
රිදෙයි ඔබ දුටු විට
නොම දනී හසරැලී, මතුවෙන සරින්
බලන ඔබ වැනි වැනී
දසුන් නොම පෙනි පෙනී

කියනු බැරි හදවත...

මට කියනු නැත කියනු
අපට ඇති සිතිවිලී
ඇයට නිති හිමි නැති එකකි ඉන් හිතිවිලී
නොහැක මට දකින්නට
ඇයිද ඔය තරම් බොරු

කියනු බැරි හදවත...

සිප්හලේ සෙනෙහස
නැතත් තිබුනේ වැවී
තිබුනු පෙම සොහොයුරු ඔබට එය දැනුනිද
නොහැක මට පෙන්වන්න
ගන්න බැරි තේරුම්

කියනු බැරි හදවත...

නමුත් දින හමු වෙනා
ඈත ක්ෂිතිජය බලා එකට සිට හිනැහෙනා
එකම රුව පතන දින
එකම බැව් හෙලිවෙනා
පතා සිටි යුග ගණන

ගීත පබැදුම : (C) උදය ශාමේන්ද්‍ර